قهرمان خاموش زاگرس، در آغوش خاک آرام گرفت
به بهانهی درگذشت جنگلبان عزیزم مصطفی عبداللهی در نبرد سخت و طاقتفرسای لهیب آتش، آنگونه که در میان شعلههایش به رسم عاشقیِ صدای سخن "عشق" تجلی پُرافتخار رشادت نمایان است.
اندوه و ناآرامی خود را نمیتوانم که پنهان کنم، نمیدانم! شاید تو آمده بودی که بروی! شاید هم آنقدر خداوند دوستت داشت که قرار را بر رفتنِ در راه اَنفال گذاشته بود! اما آتش بود برادر من آتش! آن چیزی که توی جنگلبان با دل رفتی، با یار رفتی، با عزم رفتی، با شور رفتی و چقدر نور تو روشن است و راه غیرتت ادامه دارد و این ضیافت بزمِ رزمت همواره در سازمان منابعطبیعی و آبخیزداری ایران ماناست.
ما جنگلبانان چه اُنسی گرفتهایم با روایت صخره و کوهُ درخت و معنای خاکِ پاکِ جنگل، که بقول شهیدآوینی: [و خاك مظهر فقر مخلوق در برابر غنای خالق است. معنای آنكه در نماز پيشانی بر خاك میگذاری، همين است و تا با خاك اُنس نگيری، راهی به مراتب قرب نداری] ما جنگلبانان این خطه از قلمرو ایران با خاک و درخت و کوهها و چشمههای زاگرس قرابتی دیرینه داریم و وقتی اُسوه هایی همچون مصطفی ها تمثیل وفاداری خودشان را چنان بیباکانه نثار آب و خاکش میکنند که این همانا عهدیست که در دفاع از خانمان بر عهده داریم.
روایت منِ جنگلبان تجلی آن اشتیاق بیانتهائی است، که چه شبهایی به همراه کولهپشتی و دمندههای اطفاءحریق حریق درخت به درخت تا آخرین رمق در برابر شعلههای آتش میایستیم و اینجاست که همهیتاریخ جنگل و بلوطهای سرزمین مادری حاضر و گواه است، اینجاست که طلیعهِ مظهر مستحکم جنگلبان با غایت و ذره به ذرهی وجودمان پیوند میخورد و تو مصطفی جان ای مجاهدِ راهِ خدا، امروز چقدر متواضعانه و بیغرور به صحنهی جنگل جان بخشیدی و ما اسیران زمان بر تَلی از خاطرات و خطرات تو و در پیشگاه دیروز و امروز و فردا همچنان حاضريم، اکنون این مائیم و بلوطها، این مائیم و کَیکُم ها و محلبها، البته جای تو هرگز خالی نخواهد ماند، و نامت تا همیشه در تاریخ کشورمان ماندگار خواهد شد.
به رسمِ مقدسِ "یادعزیز" و از "سر پیمان" با دلی از احساس پاک و چشم انتظارِ مردانه ایستادنت در دفاع از آب و خاک و جنگل و به سهمیهی دلم، مغموم از این داغ بر دل دیده، حال که قرار را بر رفتن گذاشتهای با دلتنگی و دلبستگیِ همهیشب بیداریهای بر کوهها و رودها و جنگلها به "خدا" میسپارمت، که؛ "ان الله یحب المحسنین" روانت شاد و منزل نو بر تو مبارک باشد. امیدوارم که روح این همیارطبیعت جنگلهای زاگرس در جوار حق تعالی آرام گیرد و راهشان ادامه یابد.
دو چیز حاصل عمر است نام نیک و ثواب
وزین دو درگذری کل من علیها فان
کيوان ضرغامی- جنگلبان اداره کل منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد
ارسال به دوست