سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور

"کرامت عزیززاده"، دوچرخه‌سوار آستارایی که ۲۰ سال است پادررکاب، گوشه‌گوشه ایران و ۷۰ کشور جهان را زیر پا گذاشته،به گرگان رسیده است. هوای خنک و دشواری رکاب‌زدن در جاده‌های پاییزی، این دوچرخه‌سوار آستارایی را از اهدافش بازنداشته است

.در کشور‌های دیگر، بیشتر استقبال می‌شود

یک آلبوم پربرگ‌وبار همراهش است که تصویر سفرهایش را در آن قاب گرفته است. کافی است که آن را ورق بزنی تا همراه با آن از خاطراتش برایت بگوید که هرکدام را کجا و با حضور چه کسانی ثبت کرده است. سوئد، سوئیس، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه، آلمان، اتریش، هلند، نروژ، فنلاند، صربستان، هند، تایلند، مالزی، فیلیپین، اندونزی، آذربایجان، روسیه و ارمنستان را با دوچرخه رکاب زده است. اگر کرونا مانع از سفرهایش نمی‌شد، شمار کشور‌هایی که در آن رکاب زده است، از ۷۰ کشور فراتر می‌رفت.

عزیز‌زاده مصاحبه‌های بی‌شماری نیز در رسانه‌های مختلف داشته است که روزنامه‌هایش را همراه با خود دارد. جست‌وجوی اسم این دوچرخه‌سوار جهانگرد در فضای مجازی نیز ما را به گزارش‌های متعدد از او وصل می‌کند. ۲۰ سال فعالیت مستمر که به گفته خودش هرسال شش ماه از آن را در سفر و با دوچرخه گذرانده به همین راحتی در قالب کلمات جمع نمی‌شود.

آلبوم عکسش که تصویر بسیاری از مقامات رسمی کشور‌ها از سفیر سوئیس تا نماینده سازمان ملل در آن به چشم می‌خورد، برای او راهگشا بوده است تا به آسانی مُهر ورود به کشور‌های مختلف برایش صادر شود. خاطرات سفرش در کشور‌های دیگر، استقبال و مساعدت و تصویر سفرش در ایران، بیشتر نامه‌نگاری، عبور از پیخ‌وخم اداری و ناهماهنگی بوده است. می‌گوید: «من روزی هشت‌ساعت و ۲۰۰ کیلومتر رکاب می‌زنم و خسته نمی‌شوم، ولی برای گرفتن یک نامه، انرژی مرا می‌گیرند.»

خانه‌ام را فروختم تا پیام‌آور صلح باشم

او هر سفر را با یک شعار خاص شروع می‌کند. دغدغه محیط زیست و نبود فرهنگ برای حفاظت از آن، او را وادار کرده است که پا در مسیری بگذارد که انگار برایش تمام‌شدنی نیست. آرزو دارد یک روز جای سبزه عید درخت کاشته شود. «اروپایی‌ها به محیط زیست خیلی اهمیت می‌دهند.» هر خاطره‌ای که بیان می‌کند، یک بار این جمله را تکرار می‌کند. هر روایتی که از سفرش می‌گوید با کاشت نهال به پایان می‌رسد. هرجا که قدم گذاشته است، از خودش درخت و سبزی به جا گذاشته است.

علاقه‌اش به درخت زیتون که نماد صلح است و درخت‌های مثمر بیش از دیگر نهال‌هاست. تلاشش برای برقرار کردن آشتی میان دو برادر، یکی در تایلند و دیگری در تهران، به‌خوبی نشان‌دهنده انگیزه او برای ایجاد صلح و دوستی است. حالا این دو برادر، دوستان خوب او شده‌اند و خاطره‌ای فراموش‌نشدنی برایش به جا گذاشته‌اند. کرامت عزیززاده تاکنون ۴۰ هزار نهال در سراسر جهان کاشته که بیش از نیمی از این نهال‌ها را با هزینه شخصی تهیه کرده است. مخارج سفرهایش را نیز خودش تأمین می‌کند.

در مقطعی از زمان مجبور می‌شود که خانه‌اش را بفروشد تا نشان بدهد ادامه این راه و پیگیری این هدف برایش بیش از یک کار گردشگری و جهانگردی اهمیت دارد. همراهی خانواده نیز او را در این مسیر استوار کرده است. او سرنوشت خودش را با دوچرخه گره زده است. می‌گوید: «تا توان و قدرت دارم، این هدف را دنبال می‌کنم.»